بررسی فقهی و حقوقی زوال حقوق مالکیت فکری

حمایت از حقوق مالکیت فکری محدود به زمان و شرایط خاصی است، شناخت این محدودیت و همچنین سایر شرایطی که موجب از بین رفتن این حمایت(ولو در دوره حمایت) می گردد باعث کمک به دارنده حق و دیگران برای شناخت حقوق و تکالیف خود می گردد. حمایت در حقوق مالکیت فکری غیر دائمی و محدود به زمان خاصی می باشد که پس از این مدت حمایت منقضی و اثر وارد حوزه عمومی می گردد و همچنین باید بررسی شود که آیا اصطلاحات رایج در فقه از جمله اعراض و اسقاط قابل تسری به این حوزه می باشند یا خیر؟ شرایط و ویژگیها و مقررات هر یک از راههای زوال حقوق مالکیت فکری چه از لحاظ سلب ارادی حقوق مادی و معنوی توسط قرارداد انتقال مستقل یا ضمنی و یا اعراض و اسقاط حق و چه از لحاظ زوال غیر ارادی مانند تلف موضوع مالکیت فکری، ارث، انقضاء مدت، سلب شرایط حمایت، ابطال مجوز حمایت و مرور زمان در این پژوهش مورد بررسی قرار گرفت که با مطالعه حقوق داخلی و در مواردی با نگاهی به حقوق خارجی و کنوانسیونهای بین المللی و همچنین پرداختن به مطالعات انجام شده در اصطلاحات فقهی اعراض و اسقاط اولاً موارد انقضاء و زوال حقوق مالکیت فکری از لحاظ اتمام مدت حمایت بصورت منسجم و یکجا مطرح گردید و ثانیاً ویژگیهای سلب ارادی و قهری حقوق مالکیت فکری در ابعاد مادی و معنوی مورد بررسی قرار گرفت و ثالثاً در مباحث فقهی قابلیت انطباق اصطلاحات اعراض حق و اسقاط حق در زوال حقوق مالکیت فکری بیان گردید.